zie jij jouw paard als je vriend en wil je jullie samenwerking meer diepgang en verfijning geven om zo tot légèreté te komen?

zie jij jouw paard als je vriend en wil je jullie samenwerking meer diepgang en verfijning geven om zo tot légèreté te komen?

Laat me allereerst beginnen met het uitleggen van deze intro.

“Om zo tot Légèreté te komen” klinkt wellicht vaag maar het woord Légèreté betekent binnen de Franse rijkunst harmonie. In deze Franse rijkunst met zijn Légèreté heb ik me gespecialiseerd door, als eerst Nederlandse, af te studeren aan de instructeursopleiding van Philippe Karl.

Tijdens onze zoektocht naar Légèreté, harmonie, loopt een ieder van ons tegen twee grote thema’s aan die onlosmakelijk met ons paard zijn verbonden; zijn balans en draagzwakte.

Balans

Dat je met je paard in een flow door de bak of natuur wilt gaan spreekt voor zich, ik persoonlijk ken niemand die daar niet naar verlangt. Maar om met je paard in een flow te kunnen komen moet je samen in balans zijn en dat is geen vanzelfsprekend iets.

Zo heeft elk paard naast de fysiek typische paard balans (op de voorhand lopend en gebruik makend van zijn hals als balanceerstok) ook zijn eigen individuele balans die is ontstaan gedurende zijn leven en eventuele blessures (compensatie houding).

Als wij ons paard willen berijden en hem hierbij gezond willen houden of maken dan moeten we enerzijds onze eigen balans ontwikkelen en daarnaast ons paard begeleiden in zijn zoektocht naar balans.

Ik zeg met nadruk “in zijn zoektocht” aangezien wij deze balans niet voor hem kunnen creëren. We kunnen hem helpen door hem niet in de weg te zitten en hem in posities te brengen die het meest positief zijn wat zijn balans betreft, maar het in balans komen en blijven is de opgave voor je paard zelf.

Dit uitgangspunt, dat je paard zelf zijn balans moet vinden in samenwerking met jou, is naar mijn mening essentieel en de enige weg naar Légèreté, fysiek én mentaal.

Draagzwakte / topline syndroom

Er is sprake van een draagzwak paard wanneer de wervelkolom ter hoogte van de borstkas naar beneden zakt wat maakt dat er door het gehele lichaam milde tot ernstige klachten ontstaan.

Zoals je wellicht weet hebben onze paarden van nature niet het geschikte lichaam om ons te dragen: ze bezitten geen sleutelbeenderen waardoor de thoracale wervelkolom, het gedeelte waarop wij zitten, “vrij” in het lichaam hangt, ondersteunt door spieren en fascia. 

Gaan we nu op de rug van een ongetraind paard zitten dan zakt de borstkas door ons gewicht verder naar beneden mits het paard hieraan tegenkracht biedt. Om zijn rug dus in een neutrale gezonde positie te houden zal het paard de spieren die de borstkas stabiliseren moeten versterken, Wordt het paard niet getraind in het actief dragen van de borstkas dan zal dit leiden tot draagzwakte welke in ernst zal toenemen naarmate het probleem niet wordt opgelost. De draagzwakte leidt uiteindelijk tot zichtbare veranderingen in het lichaam (dus ook zonder ruitergewicht), verkeerde bewegingspatronen en (onherstelbare) blessures. 

(Noot: een draagzwak paard vindt je op alle niveau’s, van onbeleerd tot Grand Prix niveau.)

Balans

Dat je met je paard in een flow door de bak of natuur wilt gaan spreekt voor zich, ik persoonlijk ken niemand die daar niet naar verlangt. Maar om met je paard in een flow te kunnen komen moet je samen in balans zijn en dat is geen vanzelfsprekend iets.

Zo heeft elk paard naast de fysiek typische paard balans (op de voorhand lopend en gebruik makend van zijn hals als balanceerstok) ook zijn eigen individuele balans die is ontstaan gedurende zijn leven en eventuele blessures (compensatie houding).

Als wij ons paard willen berijden en hem hierbij gezond willen houden of maken dan moeten we enerzijds onze eigen balans ontwikkelen en daarnaast ons paard begeleiden in zijn zoektocht naar balans.

Ik zeg met nadruk “in zijn zoektocht” aangezien wij deze balans niet voor hem kunnen creëren. We kunnen hem helpen door hem niet in de weg te zitten en hem in posities te brengen die het meest positief zijn wat zijn balans betreft, maar het in balans komen en blijven is de opgave voor je paard zelf.

Dit uitgangspunt, dat je paard zelf zijn balans dient te vinden in samenwerking met jou, is naar mijn mening essentieel en de enige weg naar Légèreté, fysiek én mentaal.

Draagzwakte / topline syndroom

Er is sprake van een draagzwak paard wanneer de wervelkolom ter hoogte van de borstkas naar beneden zakt wat maakt dat er door het gehele lichaam milde tot ernstige klachten ontstaan.

Zoals je wellicht weet hebben onze paarden van nature niet het geschikte lichaam om ons te dragen: ze bezitten geen sleutelbeenderen waardoor de thoracale wervelkolom, het gedeelte waarop wij zitten, “vrij” in het lichaam hangt, ondersteunt door spieren en fascia. 

Gaan we nu op de rug van een ongetraind paard zitten dan zakt de borstkas door ons gewicht verder naar beneden mits het paard hieraan tegenkracht biedt. Om zijn rug dus in een neutrale gezonde positie te houden zal het paard de spieren die de borstkas stabiliseren moeten versterken. Wordt het paard niet getraind in het actief dragen van de borstkas dan zal dit leiden tot draagzwakte welke in ernst zal toenemen naarmate het probleem niet wordt opgelost. De draagzwakte leidt uiteindelijk tot zichtbare veranderingen in het lichaam (dus ook zonder ruitergewicht), verkeerde bewegingspatronen en (onherstelbare) blessures

(Noot: een draagzwak paard vindt je op alle niveau’s, van onbeleerd tot Grand Prix niveau.)

Ik bied jou een unieke visie en manier aan om samen met mij aan bovenstaande thema’s te werken; mijn lessen zijn gebaseerd op de FRANSE RIJKUNST gecombineerd met de moderne WETENSCHAP en BIOTENSEGRITEIT. En dat is anders als het gangbare wat we in Nederland gewend zijn.

Marjan

Jaren geleden “dwong” mijn veel te vroeg overleden Finnan me buiten de gebaande paden naar antwoorden te zoeken, gewoon door te zijn wie hij was.

Zo kwam ik terecht bij de Franse dressuur en Philippe Karl en besloot me daarin te laten opleiden.

Helaas stierf Finnan halverwege de instructeursopleiding en moest ik met mijn jonge paard Lucius verder gaan. Na ons diploma te hebben behaald kreeg Lucius fysieke klachten en werd, door zijn typische gangbeeld maar zuivere x-ray, met spat gediagnosticeerd.

Naar aanleiding van deze klachten besloot ik op zoek te gaan naar hoe ik Lucius hier het beste in kon begeleiden en kwam zodoende uit bij Jean Luc Cornille.

Cornille, net als Karl een voormalig ecuyer aan het befaamde Cadre Noir in Frankrijk, heeft mijn ontwikkeling een enorme diepgang gegeven waardoor ik uiteindelijk de school van Philippe Karl heb verlaten om me ongebonden verder te kunnen ontwikkelen.

Train met mij!